Արենին գտան զենքը ձեռքին
Մենք շարունակում ենք լուսաբանել մեր քաջերին, քանի որ նրանց բարձր անունն էլ ավելի բարձր պիտի հնչի, նրանց քաջագործությունների մասին պիտի բոլորն իմանան: Տղերքից շատերը էլ հետ չեկան ու մեր աչքը հավերժ թողեցին իրենց ճամփի վրա, շատերը հաշմանդամ վերադարձան, շատերն էլ դեռ գերության մեջ, բայց մենք նրանց բոլորին կյանք ենք պարտք ու միակ բանը, որ կարող ենք անել, նրան անունն ու հիշատակը բարձր պահելն ու նրանց կիսատ թողած գործը ավարտին հասցնելն է:
Հերոս Արենը ծնվել է 2002 թվականին Լոռու մարզի Վանաձոր քաղաքում: Չափահաս դառնալուց հետո Արենը պիտի պարքը տար հայրենիքին: Իսկ բանակ Հերոսը զորակոչվում է 2020 թվականին: Վիճակահանությամբ՝ պիտի ծառայությունն անցկանցներ Սանասարի զորամասերից մեկում:
Ոչ մեկի մտքով չեր անցնում, բայց դեռ բանակային կյանքին չհարմարված Արդենը պիտի դժոխքի միջով անցներ: Ամիսներ անց, սեպտեմբերի 27-ը ազդարարում է 44-օրյա անվերջանալաի դժոխքի սկիզբը, որի հետեևանքներն ու վերքերը երբեք չէին սպիանալու մեր սրտից:
Մի քանի ամսվա ծառայող էր, բայց քաջի պես էր կռվում, մի վայրկյան անգամ չէր ծնկում թշնամու դիմաց: Թշնամու հետ կենաց-մահու կռիվ է տալիս մինչև հոկտեմբերի 21-ը, իսկ այդ չարաբաստիկ օրը հերոսը հավերժ միանում է անմահների գնդին՝ մինչև վերջին վայրկյանը ձենքը ձեռքին:
Հերոս Արենը ընդամենը 18 գարուն ապրեց…
Փա՛ռք Քե՛զ, հերո՛ս, հավերժ շնորհակալ ենք:
Նյութը՝ nurblog.info-ից
20.04.2022