Ասել էր՝ եղբորս վրեժը պիտի լուծեմ…չհասցրեց
Ռոբերտը եւ Արտյոմը կռվել են տարբեր ուղղություններով՝ Ռոբերտը Ջրականում, իսկ Արտյոմը Ակնայում:
Արցախյան պատերազմի ժամանակ զոհված Հովհաննիսյան եղբայրները ժամկետային զինծառայողներ էին: Ավագ եղբայրը՝ Ռոբերտը, «Ես եմ» ծրագրով էր 2018թ.-ին զորակոչվել բանակ, իսկ կրտսեր եղբայրը՝ Արտյոմը, 2019թ.-ին էր զորակոչվել բանակ:
Եղբայրները ծառայում էին Ասկերանում. չլիներ պատերազմը, Ռոբերտն ու Արտյոմը հունվարին կզորացրվեին: Պատերազմի ժամանակ Ռոբերտն ու Արտյոմը կռվել են տարբեր ուղղություններով՝ Ռոբերտը Ջրականում, իսկ Արտյոմը Ակնայում:
Հերոս եղբայրների մայրը՝ Նարինե Գրիգորյանը, ԳԱԼԱ-ի հետ զրույցում պատմում է, որ պատերազմի օրերին Արտյոմը՝ կրտսեր որդին, ավելի հաճախ է զանգել, քան Ռոբերտը:
«Արտյոմս Ակնայում էր էդ ժամանակ, ասում էր՝ մամ, էստեղ վտանգավոր չէ, բայց խաբում էր:
Ռոբերտը որ զանգում էր, ուրախ-ուրախ պատմում էր՝ մամ, գիտե՞ս, ես թուրք եմ խփել: Նրա հետ դեպքը հոկտեմբերի 10-ին է տեղի ունեցել, թշնամու դիպուկահարը խփել է Ռոբերտիս:
Հոկտեմբերի 12-ին Արտյոմիս 220 հոգանոց վաշտին տեղափոխել են Հադրութ, եղբոր դեպքի մասին իմացել է, ու էդ ժամանակ իրեն ասել են՝ իջիր մեքենայից փախիր, ախպերդ զոհվել է: Ասել է՝ ես եղբորս վրեժը պիտի լուծեմ:
Արտյոմիս 220 հոգանոց վաշտից 200-ը զոհվում են ԱԹՍ-ների հարվածից, 20 զինվոր է փրկվել: Արտյոմիկիս դեպքից 2 օր հետո ենք գտել, ես Արտյոմիկիս դեմքը տեսել եմ, գիտեմ, որ ինքն էր:
Ռոբերտս հոկտեմբերի 10-ին է զոհվել, մարմինը փետրվարի 11-ին ենք գտել»,- պատմում է տիկին Նարինեն: Ռոբերտի մարմինը գտել են որոնումների 4-րդ ամսում, տիկին Նարինեն ասում է՝ դիմել են Կարմիր խաչին, իրենք են անձամբ գնացել Արցախի այն զորամասը, որտեղ ծառայել են Հովհաննիսյան եղբայրները, բայց ապարդյուն:
2 ԴՆԹ հետազոտությունից հաստատվել է Ռոբերտ Հովհաննիսյանի ինքնությունը:
Ռոբերտ և Արտյոմ Հովհաննիսյանները ծնվել են Շիրակի մարզի Արթիկ քաղաքում, բայց ընտանիքով տեղափոխվել էին Երևան: Նարինե Գրիգորյանն ասում է, որ տղաների նպատակները շատ էին, բայց գլխավորը սեփական տանիք ունենալն էր:
«Ռոբերտս ընտրած աղջիկ ուներ, Արցախից էր. ուզում էր ամուսնանալ… խելոք էին, աշխատասեր, համեստ»,- եզրափակում է Նարինե Գրիգորյանը:
Եղբայրների մայրը չի համակերպվում կատարվածի հետ, հարցեր ունի, որոնց այդպես էլ պատասխաններ չեն գտնվի: