Գոռ Գարեգինյան

Թալիշում 3 օր առաջ զոհված զինծառայող Գոռ Գարեգինյանի հուղարկավորությանը Շիրակ գյուղում մասնակցում էին նաեւ նրա հրամանատարի՝ Գագիկ Սիմոնյանի ծնողները: Դպրոցի շենքում, որտեղ դրված էր 19-ամյա հերոսի աճյունը, բարձրաձայն հեկեկում էր մի կին: Գոռի հարեւանուհիները, մատնացույց անելով նրան, ասացին. «Գոռի հրամանատարի մայրն է, հանգստացնել չի լինում»:

Մոտենալով տիկնոջը, հետաքրքրվեցինք, թե անձա՞մբ էր ճանաչում Գոռին, ի պատասխան մեր հարցի՝ Սրբուհի Սիմոնյանը պատմեց, որ իր որդին՝ Գագիկ Սիմոնյանը, 7 տարի է՝ զինվորական ծառայության մեջ է, ապրիլյան պատերազմի ժամանակ ոչ մի կորուստ չի տվել, կարողացել է իր վաշտով ջախջախել թշնամուն, Գոռը նրա առաջին կորուստն է:

«Որդիս շատ վատ վիճակում զանգել էր ինձ, թե զինվոր եմ կորցրել, չեմ դիմանում»,-արտասվելով ասում էր Սրբուհի Սիմոնյանը:

Հրամանատարի հայրը նույնպես փաստեց, որ Գոռն առաջին զոհն է այդ վաշտի, որդին խորը վշտի մեջ է: «Զինվորները տղայիս ընդունում են ոչ որպես հրամանատարի, այլ իրենց ավագ ընկերոջ, ծնողի, յուրահատուկ հարաբերություններ են այդտեղ»,-ասաց հրամանատարի հայրը: Շիրակի մարզի Ամասիայի հեռավոր գյուղերից մեկում՝ Գոգհովիտում բնակվող այս մարդիկ ասացին, որ իրենց հրամանատար որդին ընտանիքով է բնակվում Արցախում, ունի մեկ զավակ, սպասում է երկրորդին:

 

Նյութը՝ aravot.am-ից
09.02.2017