Գոռը զոհվեց Մատաղիսը պաշտպանելիս
Գոռ Գարիկի Սիմոնյանը 44-օրյա պատերազմի Հերոսներից է: Ծնվել է 2000 թվականին Կոտայքի մարզի Առինջ գյուղում։ Ավարտել է Երևանի Խ. Աբովյանի անվան համար 2 հիմնական դպրոցը, ապա ընդունվել Երևանի համար 9 արհեստագործական պետական ուսումնարան` վարսահարդարի մասնագիտությամբ։ Ուսումնարանը ավարտել է կարմիր դիպլոմով։
Հայոց բանակ է զորակոչվել 2019 թվականի հունվարի 25-ին: Ծառայել է Մատաղիսում, 6 ամիս անց տեղափոխվել Թալիշ։ Եղել է նռնականետորդ, միշտ բարձր ցուցանիշներ է գրանցել կրակային վարժությունների ժամանակ։ Ծառայության ընթացքում հրամանատարական կազմի կողմից 3 պատվոգիր և բազմաթիվ խրախուսական նվերների է արժանացել։
44-օրյա պատերազմի առաջին իսկ օրերից թեժ մարտեր է մղել թշնամու դեմ: Երբ լսում է, որ ավագ եղբայրը նույնպես Արցախում է, շատ է հուզվում, ասում է՝ գնա՛ տուն, մաման, պապան մեղք են, ես քո տեղն էլ կկռվեմ: Ասում էր՝ Դավի՛թ, սրանց պիտի հետ շպրտենք, պիտի մաքրենք մեր հողը թշնամու
Գոռի վերջին զանգը հոկտեմբերի 12-ին էր: Նա սկզբից եղել է Թալիշում: Նրանց գումարտակը ենթարկվել է հրետակոծության, և, մեծ կորուստներ կրելով՝ հոկտեմբերի 4-ին հասել Մարտակերտ։ Ալաշան գյուղում ձևավորվում է բազավորված գումարտակ, որի կազմում էր նաև Գոռը։ Նա իր մարտական հերթապահությունը կատարում էր Մարտակերտի և Մատաղիսի հատման շրջանում։ Այս դիրքերում ընթանում էին շատ թեժ մարտեր։ Հոկտեմբերի 13-ին Գոռն իր զինակից ընկերների հետ մարտական խնդիր է ստանում։ Նրանք պետք է պաշտպանեին Մատաղիսի բլուրները, որ թշնամին չգրավի այդ բարձունքը, որն իր աշխարհագրական դիրքի շնորհիվ շատ կարևոր նշանակություն ուներ։ Մինչ տեղակայման վայր հասնելը նրանց մեքենաները ենթարկվում են հարվածային ԱԹՍ-ների հրթիռակոծության և կրում զգալի կորուստներ։ Գոռը զինակից չորս ընկերների և գումարտակի հրամանատարի հետ տեղակայվում է բլրի մատույցներում՝ ինչ-որ ժամանակ դիմակայելով հրթիռակոծությանը։
Կամիկաձե տեսակի հարվածային ԱԹՍ-ի արձակած հրթիռը ճակատագրական է լինում Գոռի և զինակից ընկերների համար։ Գոռն անմահանում է հոկտեմբերի 13-ին…