Հայրենիքի հանդեպ սերը նրա Մարդ տեսակի մեջ էր
Դավիթ Վլադիմիրի Ապրեսյանը ծնվել է 1977 թվականի մարտի 28-ին քաղաք Ստեփանակերտում: Միջնակարգ կրթությունը ստացել է Ստեփանակերտ քաղաքի թիվ 3 միջնակարգ դպրոցում, որն ավարտել է 1994 թվականին:
1994-1998թթ. ծառայել է Արցախի Հանրապետության ՊԲ շարքերում:
2003 թվականին ընդունվել է Մեսրոպ Մաշտոց Համալսարանի տնտեսաիրավաբանական ֆակուլտետը տեղեկատվական համակարգեր մասնագիտությամբ և ավարտել 2007 թվականին:
2001 թվականից աշխատանքի է անցել «Արցախբանկ» ՓԲԸ-ում և ավելի քան 19 տարի աշխատել է համակարգում՝ վայելելով գործընկերների սերը և հարգանքը:
«Հայրենիք» և «Հայրենասիրություն» կոչվածը լոկ գեղեցիկ բառեր չէին Դավիթ Ապրեսյանի համար: Հայրենի հողի հանդեպ տածած սերը և վեհ զգացմունքները դրսևորվում և արտահայտվում էին Դավիթի ամենօրյա գործերի, ապրած կյանքի, նրա Մարդ տեսակի մեջ… ապրում էր ավելի հզոր և ապահով հայրենիք կառուցելու և շենացնելու հավատով և տեսլականով:
Ադրբեջանա-թուրքական տանդեմի կողմից սանձազերծված 2020թ աշնանային պատերազմի հենց առաջին օրվանից Դավիթ Ապրեսյանը հայրենիքի կանչով կրկին առաջնագծում էր՝ հայ զինվորի կողքին, ինչպես 2016թ ապրիլյան քառօրյա պատերազմի ժամանակ:
Բազում հայորդիների նման հայրենիքին վեհ նվիրումով, գիտակցաբար անմահացավ 2020թ սեպտեմբերի 30-ին՝ Կարախամբեյլիի պաշտպանության հատվածում մարտական գործողությունների ժամանակ ստացած բեկորային վիրավորումից:
2020թ հոկտեմբերի 2-ին Արցախի Հանրապետության նախագահի հրամանագրով Դավիթ Վլադիմիրի Ապրեսյանը հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական ծառայություն» մեդալով՝ 2020թ սեպտեմբերի 27-ից հակառակորդի սանձազերծած լայնածավալ ռազմական գործողությունների ընթացքում Արցախի Հանրապետության պետական սահմանը պաշտպանելիս ցուցաբերած արիության և խիզախության համար:
Ամուսնացած էր, ունի երկու երեխա: