Քո սխրանքն անմահ է..
Անմահ հերոս Արթուր Իվանի Վիրաբյան, ծնվել է 1992թ հունիսի 4-ին՝ Սևան քաղաքի Գագարին համայնքում։
Ապրել և մեծացել է սիրով ու ջերմությամբ լի, համերաշխ և օրինակելի ընտանիքում։ Մանուկ հասակից ամեն հարցում օգնել և աջակից է եղել ծնողներին, աշխատել նրանց հետ հավասար։ Արթուրը տան ուրախությունն էր, ծնողների հպարտությունն ու քույրիկի պահապանը։ Նա անչափ բարի և համեստ անձնավորություն էր, չափազանց գրագետ, կշռադատված ու խոհեմ, և աննկարագրելի լավ ՄԱՐԴ։ Սիրում էր բոլորին, միշտ շտապում օգնելու բոլոր նրանց, ովքեր իր կարիքն ունեն....
Ցավոք, վերջին ցուցաբերած օգնությունն իր համար ճակատագրական եղավ... 2020թ սեպտեմբերի 28-ին իր օգնությունը պետք էր հայրենիքին, հայրենի հողի նկատմամբ պարտքն իրեն ստիպեց կամավորագրվել և մեկնել ռազմաճակատ։ Ծանր և լարված պայքար է մղել Քարվաճառի շրջանում։ Սակայն, հոկտեմբերի 9-ին, հակառակորդի զրահատեխնիկայի լայնամասշտաբ հարձակումների արդյունքում, Արթուրը վիրավորվում և ծանր վիճակում տեղափոխվում է Երևանի «Արմենիա» ԲԿ։ 33 օր պայքարում է մահվան դեմ, սակայն նոյեմբերի 12-ին Արթուրը անմահանում է՝ բռնելով հավերժի ճամփան։ Դու կա՛ս, քանի մենք կանք։ Դու միշտ ապրելու ես մեզ հետ ու մեր մեջ։
Մեր ՀԵՐՈ՛Ս....
Քո սխրանքն անմահ է...
Քո անունը՝ մեր շուրթերին...
Ձայնդ՝ ականջներիս...
Հայացքդ՝ աչքներիս առաջ...
Ժպիտդ՝ հոգիներումս դրոշմված...
Վայելի՛ր երկնային արքայությունդ մեր ՍՈՒՐԲ ՀՐԵՇՏԱ՛Կ...
Հավերժ Փա՛ռք ու անվերջ խոնարհում Քեզ մեր ՀԵՐՈ՛Ս...
Դու ԱՊՐՈՒՄ ԵՍ, դու ԱՆՄԱՀ ԵՍ և ժպտում ես բոլորիս՝ քո բարի և անմեղ աչքերով։ Մեր կարոտը քո՛ անունն ունի ԱՐԹՈՒՐ...